Zgodnie z dyrektywą 94/9/WE, zwaną potocznie dyrektywą ATEX, wprowadzoną do ustawodawstwa polskiego poprzez Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 22 grudnia 2005 r. producenci urządzeń i osprzętu mają obowiązek dostosowania się do zasadniczych wymagań dla urządzeń i systemów ochronnych do użytku w przestrzeniach zagrożonych wybuchem.

Podlegają oni pod wspomnianą dyrektywę jeśli spełniają wszystkie z poniższych warunków:
• występowanie materiału palnego (np. alkohol lub rozpuszczalnik organiczny, często stanowiący bazę do produkcji),
• występowanie tlenu (szerzej utleniacza),
• źródło zapłonu (jedno z normatywnie zdefiniowanych).
Brak jednego z powyższych warunków powoduje, iż urządzenie nie podlega pod zasadnicze wymagania dyrektywy.

Z naszego doświadczenia wynika, że największym problemem, z jakim styka się potencjalny użytkownik, jest prawidłowe określenie stref zagrożenia wybuchem, gdyż użytkownik ten działa często tylko w oparciu o wiedzę procesową.

Pierwszym zasadniczym problemem może być już sama definicja dyrektywy mówiąca, że dotyczy urządzeń pracujących w strefie. Załóżmy roboczo, iż mamy w 100% szczelne naczynie procesowe, które nie jest otwierane w trakcie procesu, takie naczynie mimo spełnienia wszystkich 3 warunków trójkąta wybuchowości można by uznać za nie ATEX-owe, czy też bardziej potocznie EX-owe, ponieważ nie pracuje w strefie, tylko tę strefę (atmosferę) posiada w sobie.

Niestety, realnie należy założyć, że z przyczyn procesowych lub wypadkowych może dojść do rozszczelnienia zakładanego naczynia i emisji atmosfery. Mamy wówczas do czynienia z przypadkiem, gdy urządzenie nie tylko pracuje w strefie, ale tę strefę generuje. Takimi urządzeniami mogą być zbiorniki, mieszalniki, reaktory jak również komponenty instalacji np. pompy. Dodatkowo dochodzi problem wciąż utartego przekonania, iż zagrożenie wybuchowe mogą generować wyłącznie urządzenia elektryczne, a należy przypomnieć, że dyrektywa ATEX dotyczy także urządzeń nieelektrycznych.

Jak wynika z przytoczonego przykładu właściwa konfiguracja i wyposażenie urządzenia jest kluczowa dla osiągnięcia najwyższego poziomu bezpieczeństwa przeciwwybuchowego, przy zachowaniu wymaganego bezpieczeństwa procesowego, dlatego przy podjęciu współpracy warto wybrać odpowiedzialnego i doświadczonego producenta.

Tym bardziej, że procedura oceny zgodności urządzenia, wspierana oczywiście przez jednostkę notyfikowaną w zakresie wybranego modułu oceny zgodności, nie zakłada weryfikacji przez stronę trzecią prawidłowości konstrukcji, a jedynie weryfikację zgodności dokumentacji urządzenia.